Czy jesteśmy empatyczni?

Najbardziej empatyczni ludzie mieszkają w … Ekwadorze

Najbardziej empatyczni ludzie mieszkają w Ekwadorze – tak wynika z badania przeprowadzonego przez prof. Williama Chopika z Michigan State University. Uczony przeanalizował ponad 104 tys. kwestionariuszy wypełnionych przez mieszkańców 63 państw. Polska jest …. trzecia od końca. 

 Hmmm....i co tu teraz powiedzieć? No chyba tylko poznawać i uczyć się empatii :-)) 

Empatia jako pojęcie bywa stosowana zamiennie ze współczuciem kierowanym do drugiej osoby w jakiejś trudnej sytuacji. Dobrze jednak rozumieć ją w szerszym kontekście jako narzędzie komunikacyjne, które umożliwia lepsze porozumiewanie się i budowanie zdrowych więzi.

Empatia = uczucie?

Empatia jest kojarzona z uczuciem. Jest to dobry trop, ponieważ m. in. przez uczucia człowiek poznaje siebie, orientuje się, co dzieje się w jego życiu i może odbierać oraz wyrażać relacje z innymi. To nie jedyny składnik komunikacji, ale jeden z ważnych. Przez rozpoznawanie odczuć własnych i drugiej osoby można przejść na poziom rozumienia, co w danej sytuacji się dzieje i tak pokierować komunikatami, by były one budujące. Empatia opiera się na założeniu, że chcę i decyduję się poznać punkt widzenia drugiej osoby. Prowadzenie komunikacji oznacza, że jest nadawca i odbiorca, którzy wymieniają się rolami. Będąc słuchaczem i chcąc wniknąć w świat drugiej osoby, nie rezygnuje się z bycia również nadawcą. Przestrzeń nie należy tylko do jednej strony.

Empatia zakłada, że ważne są potrzeby wszystkich zainteresowanych.

Może być wyrażana zarówno do innych, jak i do siebie. Właściwy balans to taki, gdzie jest zachowany kontakt ze światem drugiego i z rzeczywistością własnego wnętrza.

Szerokie rozumienie empatii pozwala skoncentrować się na rozmówcy. Wymaga to pewnego wysiłku odchodzenia od tego, co ja chcę powiedzieć, na rzecz wsłuchania się w świat drugiej osoby. Przynosi to jednak efekt w postaci poczucia rozmówcy, że pozwala mu się powiedzieć swoje, że jego problem jest rozumiany, że ktoś chce zadbać o jego potrzeby. To wycisza negatywne nastawienie do rzeczywistości, do rozmówcy i do kierowanych komunikatów.

Empatyczne podejście jest ważne w każdym miejscu, ale są także sytuacje, gdzie jest ono niemal niezbędne.

Należą do nich wydarzenia kryzysowe i wychowywanie młodszego pokolenia. W sytuacjach kryzysowych często jedną z potrzeb jest wysłuchanie. Pozwala ono nieco spuścić emocjonalny bagaż doświadczenia mówiącemu, a osobie słuchającej rozeznać lepiej jego sytuację i potrzeby. Proces ten poszerza zdolność do znajdowania rozwiązań. W przypadku wychowania dzieci i młodzieży znaczenie ma nie tylko doraźna pomoc w jakiejś sytuacji, ale także kształtowanie młodego pokolenia do nazywania swoich odczuć i potrzeb oraz do prowadzenia rozmów w oparciu o wzajemny szacunek i zrozumienie.

Zaciekawiona/y?

Więcej dowiesz się na bezpłatnej konferencji online   Sprawdzam info o konferencji!

Empatyczna komunikacja zawiera w sobie dwa kierunki działań

1. pierwszy pozwala zapobiegać narastaniu napięć i konfliktów między rozmówcami oraz wspomaga rozwiązywanie trudnych sytuacji

2. drugi wychowuje do coraz lepszego porozumienia między członkami społeczeństwa i tworzy podstawę współpracy.

Pojedyncze empatyczne kroki wobec konkretnych osób mogą uczyć lepszego kontaktu między dziećmi, między dziećmi a dorosłymi, a nawet między samymi dorosłymi. Każdy człowiek potrzebuje zrozumienia – to jest punkt, z którego można wyruszyć dalej, zwłaszcza w sytuacjach trudnych. Oprócz indywidualnych korzyści empatia pomaga budować zdrową pracę zespołową. Empatia motywuje do tego, by tworzyć coś wspólnie, by brać pod uwagę także pomysły innych. Jednocześnie pomaga skupiać na wspólnych wartościach i celach przy zachowaniu różnorodności członków zespołu.

Jeśli celem jest porozumienie, to warto zadbać o takie środki przekazu, które będą wyrażały szacunek i chęć zrozumienia innego punktu widzenia niż własny. Podejście empatyczne jest tłem, na którym będą wyświetlać się komunikaty językowe. Język, który stosujemy, może wypływać z empatii lub jej braku. Może służyć porozumieniu lub mu przeszkadzać. Skupienie tylko na tym, co samemu ma się do powiedzenia, spowoduje, że kontakt będzie, ale niekoniecznie prowadzący do kompromisu. Sami decydujemy, jaką ścieżkę wybrać.

Empatyczne podejście to zgoda na drugą osobę, pozwolenie, by widziała ona rzeczywistość własnymi oczami i próba doświadczania jej odczuć, myśli i potrzeb.

Nigdy nie staniemy się naszym rozmówcą, ale możemy go poznać. Im lepiej coś znamy, tym łatwiej poruszać się w przestrzeni. Do tego zachęca empatia – by poznać i wymienić się punktami widzenia. By skorzystać z zaproszenia do czyjegoś świata. By współ-działać. Porozumienie nie dokona się jednostronnie, potrzeba zaangażowania z każdej strony.

Jak to zrobić w praktyce? Jakie narzędzia zastosować? 

Dowiesz się na konferencji!  Tu mozesz się zapisać!

Opracowanie: Regina Kołton

Link do opracowania badań: Polska na końcu rankingu empatii. Rozumienie innych jest nam obce? - Focus.pl